
รวมบันทึกความรู้สึกที่งดงาม ปี 2015 ณ มลรัฐโอกลาโฮม่า สหรัฐอเมริกา
สามสิบหกปีที่ฉันมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ และเกือบสิบสามปีที่จากบ้านมาอยู่ต่างแดนกับคนที่รัก มิมีคราใดที่ฉันจะลืมเรื่องราวเก่า ๆ ที่เคยเกิดขึ้นในอดีตที่ผ่านมา ฉันมีช่วงเวลาที่ดีที่สุดในเมืองไทย และความทรงจำดี ๆ ตรงนั้น ก็ยังมั่งคงเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนแปลง และก็ไม่เคยจางหายไปจากใจเลยสักครั้ง
ทุกคนที่เข้ามาในชีวิตของฉัน ไม่ว่าจะเป็นคนในครอบครัว ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง หรือใครก็ตามแต่ที่ผ่านเข้ามาให้ฉันได้รู้จัก ได้สัมผัส ได้เรียนรู้ และได้มีความทรงจำดี ๆ ด้วยกัน ก็ล้วนแต่มีค่าและมีความหมายกับฉันเสมอ ทุก ๆ คนมีเรื่องราวให้ฉันได้จดจำเอาไว้ในใจ ไม่ว่าจะเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละคนที่ไม่เหมือนใคร รอยยิ้มสดใสที่แตกต่างกัน เสียงหัวเราะที่เปรียบเสมือนดนตรีที่ขับเคลื่อนหัวใจให้ก้าวไปในวันข้างหน้าให้ดีที่สุด ทุกสิ่งเหล่านี้ยังอยู่ในความทรงจำของฉันตลอดมา
เคยมีใครบางคนถามฉันว่า การที่ฉันจากบ้านไปอยู่ไกลแสนไกลไปมีชีวิตที่ดีกว่ามากมาย ฉันคงจะลืมเรื่องราวทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นที่เมืองไทยไปหมดแล้ว แต่ไม่มีใครรู้เลยว่า...ฉันยังคงจดจำทุก ๆ คนและทุกความทรงจำไว้ในใจได้ตลอด และฉันก็จำแม่นเสียด้วย
ใช่สิ... ฉันอาจจะไม่ดีที่สุด ที่ไม่สามารถจะทำทุกอย่างให้ทุก ๆ คนพึงพอใจได้...แต่ที่สุดในหัวใจผู้หญิงคนนี้...ฉันได้พยายามทำดีที่สุดแล้ว
ฉันรักและผูกพันกับทุก ๆ คนที่เข้ามาในชีวิต ฉันมักจะมองโลกในแง่ดีตลอด และรู้สึกดีกับทุก ๆ คนเสมอมา ฉันมีแต่ความปรารถนาดีกับทุก ๆ คน และบางครั้งที่ความหวังดีของฉันไม่มีค่า และถูกย่ำหยีเหยียบย่ำให้เจ็บปวดเสียใจ ฉันก็แค่เดินออกไปอย่างเงียบ ๆ พร้อมกับน้ำตาที่เป็นเพื่อนแท้ที่คอยปลอบโยน
ฉันอยากจะพูดอะไรมากมาย แต่ก็เลือกที่จะไม่พูด เพราะความจริงบางอย่างมันไม่ได้งดงามเสมอไป และที่เลวร้ายไปกว่านั้น ความจริงบางครั้งก็อาจจะทำร้ายจิตใจใครบางคนด้วย ฉันคิดว่า การร้องไห้คนเดียวมันก็ดีกว่าที่เราจะทำให้คนอื่น ๆ เสียน้ำตาไปกับเราด้วย การนั่งมองภาพความสุขของคนอื่น มันก็ทำให้ฉันมีความสุขไปอีกแบบ สุขที่ฉันไม่ต้องทำให้ใครรับรู้อะไรในตัวฉัน
และอีกหนึ่งความจริงเกี่ยวกับตัวฉัน ที่อาจจะไม่เคยมีใครรู้เลย...ไม่ว่าพวกคุณจะทำให้ฉันเสียใจแค่ไหน....เสียความรู้สึกและผิดหวังในตัวคุณเพียงใด แม้แต่คุณเคยทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น...แต่ฉันก็ไม่เคยเกลียดพวกคุณเลย ฉันกลับขอบคุณพวกคุณที่ทำให้ฉันมีวันนี้ได้ ฉันยังคงรักพวกคุณตลอด รักมากมายและเพียงพอที่หัวใจผู้หญิงคนนี้จะรักใครสักคนได้
หากฉันบอกคุณว่า...
ฉันคิดถึงพวกคุณมาก
ฉันห่วงใยในตัวคุณ
ฉันอยากเจอคุณ
ฉันอยากกอดคุณแน่น ๆ สักครั้ง
ทั้งหมดเหล่านี้มันคือความรู้สึกที่ออกมาจากใจของฉันจริง ๆ ฉันไม่เคยปรารถนาต้องการอะไรจากคุณเลย คุณไม่ต้องมีอะไรมอบให้ ฉันยังคงสุขใจเสมอที่ได้รักพวกคุณ และฉันก็ยังเป็นฉันคนเดิม คนนี้ที่มีแต่ความรู้สึกดี ๆ แก่พวกคุณเรื่อยมา
เวลาที่ฉันเหนื่อยล้า ฉันก็แค่อยากอยู่เงียบ ๆ คนเดียวเพียงลำพัง
และเวลาที่ฉันเข้มแข็งขึ้นมา ฉันก็กลับมามีชีวิตเหมือนเดิม
และการที่ฉันชอบเล่าเรื่องราวทุกอย่างผ่านตัวอักษร มีบทเพลงคอยหล่อเลี้ยงหัวใจในทุก ๆ วัน เพราะคุณหลาย ๆ คนไม่เคยรู้เลยว่า โลกชีวิตของฉันในต่างแดนนั้น มันช่างเงียบเหงาเหลือเกิน บางครั้งฉันรู้สึกอ้างว้าง เดียวดาย โดดเดียวลำพัง เพราะทุกคนที่ฉันรักอยู่ไกลเหลือเกิน
ฉันไม่เคยปฏิเสธเลยว่า ฉันคิดถึงพ่อและแม่ที่สุด คิดถึงพี่น้อง คิดถึงเพื่อน ๆ มากมาย คิดถึงไออุ่นเก่า ๆ ที่จากมา คิดถึงทุกเรื่องราวและความทรงจำเก่า ๆ ที่เราทุกคนเคยมีต่อกัน ในทุก ๆ คืนวัน ฉันได้แต่นั่งฟังเพลงและเขียนอะไรไปเรื่อยเปื่อยไม่มีวันจบ เพื่อถ่ายทอดเรื่องราวความรู้สึกเป็นตัวอักษรทั้งหมด และการเล่าเรื่องราวชีวิตและความรู้สึกตัวเองอย่างเปิดเผยนั้น มันไม่ใช่การเห็นแก่ตัวแต่อย่างใด แต่ทุกอย่างที่ฉันได้เล่าออกไปนั้น เป็นการเล่าเรื่องราวอย่างเปิดเผยที่จริงใจที่สุด
ฉันแค่อยากจะบอกทุก ๆ คนให้รู้ไว้ว่า....การที่ผู้หญิงคนนี้สามารถจดจำเรื่องราวของคุณได้ทั้งหมด และถ่ายทอดเป็นตัวอักษร กลายมาเป็นงานวรรณกรรมตีพิมพ์อย่างไม่เคยฝันมาก่อน พวกคุณมีค่าและมีความหมายกับผู้หญิงคนนี้มาก ๆ เลย
พวกคุณคือหัวใจสำคัญที่ทำให้ผู้หญิงคนนี้มีลมหายใจเพื่อต่อสู้กับชีวิตบนโลกใบนี้ คุณอาจจะเป็นคนที่ไม่มีค่าและความหมายสำหรับใครบางคน แต่พวกคุณมีค่าสำคัญสำหรับฉันตลอด
ตราบใดที่ฉันยังมีลมหายใจ หากโลกใบนี้ยังคงหมุนไปข้างหน้าตามกาลเวลาที่โชคชะตาได้กำหนดไว้ และหากเมื่อใดที่พวกเราทุกคนมีโอกาสได้พบกันอีกครั้ง
ฉันก็แค่อยากจะกอดพวกคุณแน่น ๆ สักครั้ง
อยากขอบคุณช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่เราเคยมีด้วยกันมาตลอด
พวกคุณอาจจะลืมฉันไปหมดแล้ว หรืออาจจะไม่เคยมีฉันอยู่ในความทรงจำใด ๆ ในชีวิตของพวกคุณก็เป็นได้ แต่แปลกที่ฉันไม่เคยลืมพวกคุณไปได้เลย และไม่เคยคิดจะลืมเสียด้วยซ้ำ พวกคุณยังอยู่ในใจฉันตลอด
ระยะเวลาที่ผ่านมา ฉันอาจจะไม่เคยอยู่ในเสี้ยวหนึ่งในหัวใจของพวกคุณเลย แต่พวกคุณคือส่วนหนึ่งในชีวิตและหัวใจของฉันมาตลอด ถึงแม้ว่าเส้นทางระหว่างพวกเราทุกคน จะอยู่คนละฟากฟ้า ข้ามพรมแดนที่ไกลแสนไกล ไม่มีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดกัน ไม่ได้อยู่เคียงข้างกันและกัน แต่หัวใจของฉันผูกพันกับพวกคุณเสมอ และก็มากมายเพียงพอที่ผู้หญิงคนนี้มีให้กับทุก ๆ คนที่เมืองไทย
ฉันรักพวกคุณเสมอมา และตลอดไป
มิมีคราใดที่ฉันจะหยุดรักพวกคุณได้เลย
มิมีคราใดที่ฉันจะหยุดคิดถึงพวกคุณแม้แต่ครั้งเดียว
ทุกอย่าง ทุกเรื่องราว มันฝังแน่นอยู่ในหัวใจเสมอมา
จวบจนลมหายใจสุดท้าย ก็ยังคงเหมือนเดิม
ไม่เคยมีอะไรเปลี่ยนแปลงเลยสักนิด
ทั้งหมดเหล่านี้คือชีวิตและหัวใจของผู้หญิงคนนี้....คนไกลที่มีหัวใจผูกพันกับพวกคุณตลอดกาล
ณัฐฑินี โคตรอาสา โจนส์ (Natthinee Khot-asa Jones)
บันทึกความรู้สึกดี ๆ ณ วันที่ 17 มีนาคม 2558 (March 17, 2015)